8 دقيقه از زندگي من

8 دقيقه از زندگي من

ش. نظري

جشنواره فيلم‌هاي 10دقيقه‌اي بود...

 

فيلم با تصوير بسته‌اي از سقف يک اتاق شروع شد. يک دقيقه دوربين همان‌جا ثابت ماند. 

2 دقيقه از فيلم گذشت و همچنان همان تصوير.

3 دقيقه

4 دقيقه 

5 دقيقه

6 دقيقه

7 دقيقه

8 دقيقه از فيلم گذشت و دوربين همچنان نماي بسته‌اي از سقف اتاق نشان مي‌داد!

صداي همه درآمد.

اغلب حاضران سالن سينما را ترک کردند.

آرام‌آرام دوربين حرکت کرد و پايين آمد. تصوير باز شد و در زير آن سقف، يک معلول قطع نخاع را ديديم که خوابيده بود و به سقف اتاق خيره شده بود. 

فيلم با اين زيرنويس به پايان رسيد: 

اين تنها 8 دقيقه از زندگي من بود و شما طاقتش را نداشتيد.

منبع:http://salamatiran.ir